Concilium Carthaginense septimum

Concilium Carthaginense sextum Zurück zur Übersicht Concilium Milevitanum Zurück zur Hauptseite Volltextsuche
INCIPIT CONCILIUM CARTAGIN AFRICĘ VII XVIIII [a] EPISCOPORUM.

I.
De excommunicatis ut ad clericorum accussationem [b] non admittantur.

II.
De personis quibus clericorum accusatio interdicitur.

III.
De his qui primum [c] crimen obiectum non probarunt ut ad cetera non admittantur.

IIII.
De personis quae adversus clericos testimonium dicere prohibentur.

V.
De eo quem solo suo testimonio praesumpserit episcopus excommunicandum.

ITEM [d] HUIC CONCILIO INTERFUIT ECCLESIAE ROMANĘ LEGATIO.

Post consulatum gloriosissimorum imperatorum Honorii XII, et Teodosii VIII augusti III [e] kał iuł Cartagine in secretario basilicae restitutae cum Aurelius episcopus, una cum Faustino ecclesiae Potentinę provintiae Italiae Piceni legato Romanę ecclesiae, Vincentio Culisitano, Fortunatiano Neapolitano, Mauriano Uzypparensis Adeodato Simidico, Pentadio Carpitano, Rufiniano Muzuensi, Praetextato [f] Sicilibensi, Quodvultdeo Verensi, Candido Abiritano, Galloniano Utinensi, legatis provintiae Numidiae proconsularibus Alippio Tagastensis [g] Augustino Ipponiensium regionis et Possidio Calamensis legatis provintiae Numidiae [h], Maximiano Aquiregn, Iocundo Suffitulensi, Maximiano ||fol. 42va|| Suffitulensi, et Hilarino Horreocellorum, legatis provintiae, Bizacene, Notavo Sitifensi, et Leone Obtensi, legatis provintiae Mauritanię Sitifensis, Ninello Rusurensi, Laurentio Hicositano, et Numeriano Ruguniensi, legatis provintiae Mauritanię Caesariensis ab universali concilio iudicibus delectis adstantibus diaconibus consedisset, et quibusdam peractis, multi episcopi ceterorum peragendorum moras se conquererentur [i] sustinere non posse, et ad proprias ecclesias festinarent, placuit universo concilio ut ab omnibus eligerentur de singulis quibusque provintiis qui propter alia peragenda residerent. Et factum est ut hi adessent, quorum subscriptiones [k] eos adfuisse testantur.


I.
QUOD EXCOMMUNICATI AD ACCUSATIONEM [l] ADMITTI NON DEBEANT.

Placuitque omnibus quoniam superioribus conciliorum decretis de personis quae admittendę sunt ad accusationem clericorum iam constitutum est, et quae personae non admittentur non expressum est. Idcirco definimus eum rite ad accusationem non admitti, qui posteaquam excommunicatus fuerit, in ipsa adhuc excommunicatione constitutus, sive sit clericus sive laicus accusare voluerit.


II.
QUOD SERVI ET LIBERTI OMNESQUE INFAMES PERSONĘ NON DEBEANT ACCUSARE.

Item placuit ut omnes servi vel proprii liberti ad accusationem non admittantur, vel omnes quos ad accusanda publica crimina leges publicę non admittunt. Omnes etiam infamiae maculis aspersi, id est histriones ac turpitudinibus subiectae personę heretici etiam sive pagani seu Iudęi. Sed tamen omnibus quibus accusatio denegatur, in causis propriis accusandi licentia non neganda.


III.
UT QUI UNUM CRIMEN NON [m] PROBAVERIT AD ALTERUM NON DEBEAT ADMITTI.

Item placuit quotienscumque clericis [n] ab accusatoribus multa [o] crimina obiciuntur, et unum ex ipsis de quo prius egerit probare non valuerit ad cetera non admittatur.


IIII.
QUI AD TESTIMONIUM ADMITTENDI SUNT.

Testes autem ad testimonium non admittendos qui nec ad accusationem admitti praecepti sunt, vel etiam quos ipse accusator de sua domo produxerit. Ad testimonium autem intra annos quattuordecim ętatis suę non admittantur.

||fol. 42vb||

V.
DE EPISCOPO QUI EXCOMMUNICAT EUM QUI SIBI SOLI CRIMEN DICIT ESSE CONFESSUM.

Item placuit ut si quando episcopus dicit aliquem sibi soli proprium crimen fuisse confessum atque illi [p] neget, non putet ad iniuriam suam episcopus pertinere quod illi soli non creditur. Et si scrupulo propriae conscientiae se dicit neganti nolle communicare, quamdiu excommunicato non communicaverit suus episcopus, eidem episcopo ab aliis non communicetur episcopis. Ut magis caveat episcopus ne dicat in quenquam [q] quod aliis documentis convincere non potest. Et subscripserunt:

Aurelius episcopus ecclesiae Cartaginis. Faustinus Potentinę provintiae Picenę. Alipius Tagastensis legatus provintiae Numidiae. Augustinus Ipponeregio legatus Numidiae. Possidius episcopus Calamensis legatus provintiae Numidię [r]. Novatus Sitifensis legatus provintiae eiusdem [s]. Leo Moptensis [t] legatus provintiae Mauritanię Sitifensis, Mauritanus Uziparitanus, Rufinianus Muzensis Quodvultdeus Veremsis, Candidus Abaritanus Germanicianorum, Gallonianus Utinensis Maximianus Aquiregiensis legatus provintiae Bizacenę, Iocundus Suffetulae legatus provintiae Bizacenę, Hilarius Horreoceliensis [u] legatus provintiae Bizacenę, Maximinus Suffetulensis legatus provintiae Bizacene, Ninellus Rusurrensis [v] legatus provintiae Caesariensis, Laurentius Ycositanus legatus provintiae Cecesaensis [w], Numerianus Rusgumensis legatus provintiae Caesariensis, Filippus presbiter legatus ecclesiae Romanę, Asellus presbiter legatus ecclesiae Romanę.

Stand: 2008-03-02