Eiusdem Leonis ad Leonem Ravennensem episcopum

LXXIII. EIUSDEM LEONIS, AD LEONEM RAVENENSEM [a] EPISCOPUM.

I.
De parvulis qui in captivitate devenerunt, et baptismi gratiam non reminiscuntur.

II.
Ut ab hereticis baptizatus per manus impositionem accipiat spiritum sanctum.

LEO LEONI EPISCOPO RAVENENSI [b] SALUTEM.

Frequenter quidem in diversarum ambiguis quaestionum, titubantia fratrum corda, spiritu dei instruentes solidavimus, responsionis formam vel sacramentum, scripturarum disciplinis vel ex patrum [c] regulis colligentes. Sed nunc periculosum novum et inauditum antea genus consultationis exortum est.


I.
fehlt

NAM QUORUNDAM FRATRUM suggestione comperimus aliquos captivorum, ad sedes suas libere redeuntes. Qui scilicet in captivitatem illa ętate pervenerint, quae nullius rei ferme [d] poterat habere notitiam. Remedium quidem implorant baptismatis, sed utrum eiusdem misterium baptismatis, ||fol. 170rb|| ac sacramenta perceperint, infantiae inscientia non posse reminisci. Et ideo sub hoc latenter recordationis incerto animas in discrimen abduci, dum sub specie cautionis negatur [e] gratia. Quae ideo non impenditur, quia putatur impensa. Cum itaque tribuere talibus dominici sacramenta misterii non inmerito quorundam fratrum formido dubitaret, in sinodalium duximus coetu, formamque huius consultationis accepimus. Quam diligentius discutientes, pro uniuscuiusque sensu sollicita volumus [f] ratione tractari, quo ad veritatem ob cognitionem multorum certius pervenire possimus. Eadem ergo quae in somniis [g] mihi divina inspiratione [h] venerunt, frequens etiam fratrum firmavit assensio [i]. Inprimis itaque providere debemus, ne dum speciem quandam causationis tenemus, dampnum regenerandarum incidamus animarum. Quis enim ita sit suspitionibus suis deditus ut verum esse definiat, quod domini [k] manifestatione cessante ex opinionem ambigua est suspicatum? Cum itaque baptismi sui nihil recordetur qui regenerationis est cupidus nec alter adtestari de eo possit qui nesciat consecratum, nec ille qui consecratur? Scimus quidem inexpiabile esse facinus quotiens iuxta hereticorum dogma a sanctis patribus instituta cogitur aliquis lavacrum quod regenerandi semel tributum est bis subicere. Apostolica reclamante doctrina, quae nobis unam prędicat in trinitate deitatem unam in fide confessionem, unum in baptismate sacramentum. Sed in hoc nihil simile formidatur, quoniam non potest in iterationis crimen venire, quod factum esse omnino nescitur. Adque [l] ideo quotiens persona talis inciderit solita primum examinatione discutite, et longo tempore nisi forte supremus finis immineat indagate, utrum nemo poenitus sit qui testimonio suo iurare possit ignorantiam nescientis. Et cum constiterit hunc qui baptismatis indiget sacramento sola inaniter suspitione prohiberi, accedat intrepidus ad consequendam gratiam cuius in se nullum scit esse vestigium. Nec vereamur huic ianuam salutis aperire, quam numquam ante docetur ingressus.


II.
fehlt

QUOD SI AB HERETICIS BAPTIZATUM QUEMpiam fuisse constiterit, erga hunc nullatenus sacramentum regenerationis iteretur. Sed hoc tantum quod ibi defuit conferatur, ut per episcopalem manus impositionem virtutem sancti spiritus consequatur. Quam rem fratres carissimi ideo generaliter ad omnium nostrum volumus notitiam pervenire, ne dum plus iusto metuitur misericordia dei salvari cupientibus ||fol. 170va|| negetur.


Stand: 2008-03-02