Eiusdem Leonis ad Anatolium Constantinopolitanum episcopum

LIIII. EIUSDEM LEONIS AD ANATOLIUM CONSTANTINOPOLITANUM EPISCOPUM DE HIS QUI HERETICORUM ERRORIBUS METU NON VOLUNTATE IMPLICANTUR UT PER SATISFACTIONEM AB ECCLESIA SUSCIPIANTUR ET UT HERETICORUM NOMINA AD ALTARE NON RECITENTUR.

LEO EPISCOPUS, ANATHOLIO EPISCOPO.
Licet sperem dilectionem tuam ad omne opus bonum esse devotam, ut tamen efficatior tua fieri possit industria, necessarium et congruum fuit fratres meos Lucentium episcopum, et Basilium presbiterum ut promisimus destinare. Quibus tua dilectio sotietur, ut nihil in his quae ad universalis ecclesię statum pertinent aut dubie agatur aut segniter, cum residentibus vobis quibus exsecutionem nostrae dispositionis iniuncximus, ea possent [a] agi cuncta cum moderatione, ut nec benivolentię partes, nec iustitię neglegantur, sed absque personarum acceptione divinum in omnibus iuditium cogitetur. Quod ut recta observantia valeant custodire, catholicę primitus fidei servetur integritas. Et quia per omnia angusta et ardua via [b] est quę ducit ad vitam, neque in sinistram neque in dexteram ab eius tramite devietur. Et quia evangelica et apostolica fides, omnes expugnat errores, et ab uno latere Nestorium deicit, ab alio Euticem et participes eius elidit, hanc regulam mementote servandam, ut quicumque in illa sinodo quę nomen sinodi nec habere poterit nec meretur, et in qua malivolentiam suam Dioscorus mestitiam autem Iuvenalis ostendit, dolenti dilectioni tuę relatione comperimus se metu victos et terrore [c] superatos, ad consensum scelestissimi iuditii potuisse compelli, et communionem catholicam obtinere desiderant, satisfactioni eorum, pax fraterna prestetur. Ita ut non dubiis professionibus, Euticen cum suo dogmate, cumque consortibus suis anathematis exe||fol. 147va||cratione condempnent. De his autem qui in hac causa gravius peccaverunt et ob hoc superiorem sibi locum in eadem infelici sinodo vindicarunt, ut humilium fratrum simplicitatem arrogantię suę preiuditiis adgravarent, si forte resipiscunt et facti sui defensionem proprii convertuntur erroris. Horum si satisfactio talis accedit quę non refutanda videatur, maturioribus apostolicę sedis consiliis reservetur. Ut examinatis omnibus atque praepensis, ipsis eorum agnitionibus quid constituti debeat aestimetur. Neque prius in ecclesia cui te dominus voluit presidere cuiusquam talium ut ad te iam scripsimus nomen ad altare recitetur, quam quid de eis constitui debeat rerum processus ostendat. De commonitorio vero a clericis dilectionis tuę nobis oblato, necessarium non fuit epistolis quid videretur inserere, cum sufficeret legatis cuncta committi, quorum sermone ex omnibus diligentius instrueris. Adnitere itaque frater karissime ut quę ecclesię dei congruunt fideliter et efficaciter cum his fratribus  [d] quos idoneos auctores elegimus exsequaris, presertim cum et ipsa vos causę ratio spesque divini auxilii cohortetur, et clementissimorum principum tam sancta sit fides tam religiosa devotio, ut in eis non solum christianum, sed etiam sacerdotalem experiamur effectum. Qui utique pro ea pietate qua se esse dei famulos gloriantur [e], omnes suggestiones vestras fidei catholicę profuturas dignanter accipient, ut ipsorum quoque opere et pax christiana reparari et error impius possit aboleri. Ac si de aliquibus amplius fuerit deliberandum celeriter ad nos relatio dirigatur, ut pertractata qualitate horum nostra quid observari debeat sollicitudo constituat. Data VI iđ ianuarias, Adelfio vc consule, era q s p.


Stand: 2008-03-02