SIDONIUS [a] DOMNULO SUO SALUTEM. Nequeo differre, quin grandis communione te gaudii festinus inperciam [b]. Nimirum nosse [c] cupientem quid pater noster in Christo pariter et pontifex Patiens Cabillonum profectus more religionis, more constancie suę fecerit. Cum venisset in oppidum [d] suprascriptum, provincialium sacerdotum praevio [e] partim, partim comitante collegio, scilicet, ut municipio summus aliquis antistes ordinaretur, cuius ęclęsie disciplina nutabat, postquam iunior episcopus Paulus discesserat decesseratque, exceperunt pontificale concilium varię voluntates oppidanorum, nec non et illa quę bonum pullicum [f] semper evertu studia privata, quę quidam triumviratus accenderat [g] conpetitorum, quorum hic antiquam natalium praerogativam [h] reliqua destitutus, morum dote ructabat. Hic per fragores parassiticos culinarum, suffragio conparatos Apicianis plausibus ingerebatur hic apice votivo si potiretur, tacita pactione promiserat ecclęsiastica, plosoribus suis praede praedia fore. Quod ubi viderunt sanctus Paciens et sanctus Euphronius qui rigorem firmitatemque sententie sanioris praeter odium gratiam [i] pritenebant [k] consilio cum coepiscopis prius clam [l] communicator quam palam prodito, strepituque dispecto turbe furentis iunctis [m] repente manibus arreptum nichilque tum minus quam quę agebantur optantem suspicantemque sanctum Iohannem virum honestate [n], humanitate mansuetudine humilitate insignem. Lector hic primum sic minister altaris idque ab infancia post laborum temporumque processu, archidiaconus in quo seu gradu seu ministerio multum recentus propter industriam diu dignitate non potuit augeri.
Stand: 2008-03-02