Ex Sicilia Siracusanorum: Sixtus episcopus et Florus diaconus. Ex provintia Campaniae civitatis: Protus episcopus et Agrippa et Tutus diacones. Ex provintia Apulia: Pardus episcopus, et Crescens [d] diaconus. Ex provintia Damulti: Teoderus [e] episcopus, et Agaton diaconus. Ex urbe Roma quos Silvester episcopus misit: Claudianus et Abitus presbiteri, Eugenius et Quiriacus diaconi. Ex provintia Italiae Orosius episcopus Nazareus lector. Ex provintia Vienensium civitatis ||fol. 46ra|| Arelas: Marinus episcopus, Salamas presbiter, Nicetius Afer, Ursinus et Petrus diacones. Ex provintia qua supra Vienensium: Verus episcopus Beclas exorcista. Ex civitate Vasiane: Damnas episcopus Victor exorcista. Ex civitate Aurasicorum Laustinus presbiter, ex Porta: Innocentius diaconus, Agapius exorcista. Ex provintia Gallia civitatis Remorum Inbethausius [f] episcopus Prigenius diaconus. Ex civitate Rotomagensium: Avidiamus episcopus, Nicetius diaconus. Ex civitate Agusta: Idonupetius episcopus, Amandus presbiter, Filomatis diaconus. Ex civitate Heliu: Donovotius [g] episcopus Pitulius exorcista. Ex civitate Agrippina: Maternus episcopus, Murinus [h] diaconus. Ex provintia Aquitanica civitatis Vagulu: Genialis episcopus. Ex civitate Burdigala Orientalis episcopus, Flavius diaconus. Ex civitate Verorum Aricius episcopus, Felix exorcista. Ex civitate Tolosa: Martinus episcopus, Leontius diaconus. Ex provintia Bitania: Eburius episcopus. Ex civitate Clunia [i]: Adelfius episcopus. Ex civitate Romanorum Liberius episcopus, Flonetius diaconus. Ex civitate Betica Sabinus presbiter. Ex civitate Terracona Probatus presbiter Castorius diaconus. Ex civitate Cesaraugusta: Clementius presbiter, Rovinus exorcista. Ex civitate Tebastigentium Termarius presbiter, Victor diaconus. Ex provintia Mauritania Caesariense, Fortunatus episcopus Deuterius diaconus. Ex provintia Sardinia: Quintus episcopus, Admonius presbiter. Ex provintia Africa Cicilianus episcopus, Sperantius diaconus. Ex civitate Onina: Lampadius episcopus. Ex civitate Utica [k]: Victor episcopus, ex civitate Beneventina: Anatasius episcopus. Ex civitate Turbustana: Faustus episcopus. Ex civitate Cocofeltis Surgentius episcopus. Ex Nomidia Victor episcopus. Ex civitate Virensium Vitalis episcopus. Ex porto urbis [l] Romae Gregorius episcopus. Ex Centumcellis: Epitatus episcopus. Ex civitate Ostensi: Leontius et Marcarius presbiteri.
Ordinari ad diaconatus vel ac sacerdotii officium neofitum non debere.
Adsumi aliquem ad sacerdotium non posse in coniugii vinculo constitutum, ni [m] fuerit promissa conversio.
Si quis de clericis a gradu diaconatus in solatio suo, mulierem praeter aviam, matrem, sororem filiam neptem, vel conversam secum uxorem habere praesumpserit a communione alienus habeatur. Pari [n] quoque et mulierem si se separare noluerit poena percellat.
Nullus diaconus vel presbiter vel episcopus ad cellarii secretum intromittat puellam, vel ingenuam vel ancillam.
Nullus episcopus sine metropolitani permissu, nec episcopus metropolitanus sine tribus episcopis conprovintialibus praesumat episcopum ordinare, ita ut alii conprovintiales epistolis admoneantur ut se suo responso consensisse significent. Quod si inter partes aliqua fuerit dubitatio, maiori numero metropolitanus in electione consentiat.
Illud autem ante omnia claret quod eum qui sine conscientia metropolitani constitus [o] fuerit episcopus iuxta magnam synodum esse episcopum non debere.
Hi qui se carnali vitio repugnare nescientes abscidunt ad clerum pervenire non possunt.
Si quis excommunicatum alterius sive clericum sive sęcularem recipere post interdictum praesumpserit, noverit se reum fraternitatis factum causam in concilio redditurum [p].
Novatianum in communionem recipi non debere nisi suscepta paenitentia incredulitatis praeteritum dampnet errorem.
De his qui in persecutione praevaricati sunt, si voluntariae fidem negaverunt, hoc de eis Nicena synodus statuit ut quinque annis inter caticuminos exeant, et duos inter discommunicantes, ita ut communionem inter paenitentes non praesumant. In potestate tamen vel arbitrio erit episcopi, ut si eos ex animo errorem deflere et agere paenitentiam viderit, si ad communionem in propria ecclesia velit humanitate suscipere.
Si quis [q] vero dolore victi et pondere persecutionis negare et sacrificare conpulsi sunt, duobus annis inter caticuminos triennio inter paenitentes habeantur a communione suspensi.
De his qui in paenitentia positi vita excesserunt, placuit nullum communione vacuum debere dimitti. Sed pro eo quod honoravit paenitentiam oblatio illius recipiatur.
Nullus cuiusque ordinis clericus, non diaconus non presbiter non episcopus quacumque occasione [r] faciente propriam relinquat ecclesiam, sed omnimodis aut excommunicetur aut redire cogatur. Quod si aliquis commorationis tempore invito episcopo suo in alia ecclesia habitans, ab episcopo loci clericus fuerit ordinatus, huiusmodi ordinatio irrita habeatur.
Si quis clericus pecuniam dederit ad usuram aut conductor alienę rei voluerit esse aut turpis lucri gratia genus aliquod negotiationis exercuerit depositus a clero, a communione alienus fiat.
In secretario diaconos inter presbiteros sedere non liceat, vel corpus Christi praesente presbitero tradere non praesumant. Quod si fecerint ab officio diaconatus abscedant.
Fotinianos vero sive paulianistas secundum patrum statuta baptizari oportet.
Bononianos autem ex eodem errore venientes quos sicut arrianos baptizari in trintrinitate [s] manifestum est dum interrogati fidem nostram ex toto corde confessi fuerint cum chrismate et manus inpositione in ecclesia recipi sufficit.
Ad Arelatensis episcopi arbitrium synodus est congreganda ad quam urbem ex omnibus mundi partibus sub sancti Marini tempore legimus celebratum fuisse concilium atque conventum. Si quis commonitus infirmitatis causa defuerit personam vice sua dirigat.
Si quis autem adesse neglexerit aut coetum fratrum antequam concilium dissolvatur crediderit deserendum alienatum se a fratrum communione cognoscat, nec eum recipi liceat, nisi in sequenti synodo fuerit absolutus.
De agitatoribus sive teatris qui fideles sunt, placuit eos quamdiu agunt a communione separari.
Paenitentes quae defuncto viro aliis nubere praesumpserint vel suspecta vel interdicta familiaritate cum extraneo vixerint, cum eodem ab ecclesiae liminibus arceantur. Haec etiam et de viro in paenitentia posito placuit observari.
Paenitentiam coniugatis, nonnisi ex consensu dandam.
Si in alicuius presbiterio infideles aut faculas accenderint aut arbores fontesve [t] vel saxa venerantur, si hoc eruere [u] neglexerit, sacrilegii reum se esse cognoscat. Dominus [v] autem ordinator rei ipsius, si admonitus emendare noluerit communione privetur.
Eos qui falsa fratribus capitalia obiecisse convicti fuerint, placuit eos usque ad exitum non communicare sicut magna synodus ante constituit, nisi digna satisfactione paenituerint.
Hi qui post sanctam religionis professionem apostatant, et ad saeculum redeunt, et postmodum paenitentię remedia non requirunt, sine paenitentia communionem paenitus non accipiant. Quos etiam iubemus ad clericatus officium non admitti. Et quicumque ille sit ||fol. 46vb|| post paenitentiam habitum saecularem non praesumat. Quod si praesumpserit ab ecclesia alienus habeatur.
Stand: 2008-03-02