XXXV^a1. QUID^bc DE PRESBITERIS CRIMINOSIS, DE QUIBUS ADPROBATIO NON EST, AGENDUM SIT^b.
Et hoc² nobis cum magno studio pertractandum est, quid de illis presbiteris criminosis, unde adprobatio non est^d, et semper negant, faciendum sit. Nam hoc saepissime a nobis et progenitoribus atque antecessoribus³ nostris ventilatum est, sed non ad liquidum actenus definitum^e. Unde ad consulandum^f patrem nostrum Leonem papam⁴ sacerdotes nostros mittimus. Et quicquid ab eo vel a suis perceperimus^g, vobis una cum illis, quos mittimus, renuntiare non tardabimus. Vos interdum vicissim tractate^h adtentius, quid ex his vobiscum constituamus una cum praedicti sancti patrisⁱ institutionibus, ut⁵ murmur⁶ cesset populi et nos his satisfacientes inlaesi domino auxillante ab utrisque^k maneamus. Sequitur constitutio^l memorata.

XXXVI^m. DEⁿ SACERDOTUM PURGATIONE. EX CAPITULIS DOMNI CAROLI.^no
Omnibus vobis visu aut auditu notum esse non dubitamus^p, quod saepissime suadente antiquo^q hoste sacerdotibus crimina diversa obiciantur^r. Sed quoniam^s, qualiter ex eis^t ab his rationabilis^u examinatio et satisfactio fiat, licet tempore bonae memoriae domni genitoris nostri Pippini sive priscis^v temporibus a sanctis patribus et a^w reliquis bonae devotionis hominibus saepissime ventilatum fuerit, nos tamen pleniter et ad liquidum definitum reperire^x minime quivimus. Nostris quippe temporibus idipsum^y a sanctis episcopis et reliquis sacerdotibus et ceteris ecclesiasticae dignitatis ministris nostris^z in regnis seu in aliis deo degentibus nobisque una cum eis agentibus saepissime propter multas et nimias reclamationes, quae ex hoc ad^a nos ex diversis partibus venerunt, ventilatum est. Sed qualiter consultu domni et patris nostri Leonis^a apostolici ceterorumque Romanae ecclesiae episcoporum et reliquorum^b sacerdotum sive orientalium^c et Graecorum patriarcharum et multorum sanctorum episcoporum et sacerdotum necnon et nostrorum episcoporum omnium ceterorumque sacerdotum ac levitarum auctoritate et consensu atque reliquorum fidelium et cunctorum consiliariorum nostrorum consultu definitum est, vobis omnibus utriusque^d ordinis ministris scire volumus. Statutum est namque ratione et necessitate ac auctoritate praedicta consultu omnium, ut quotienscumque cuiquam sacerdoti crimen inponitur, si ipse accusator^e talis fuerit, ut recipi debeat; quia quales ad accusationem sacerdotum admitti debeant, in canonibus pleniter expressum est. Si autem, ut dictum est^m, ille accusator, qui canonice est recipiendus, eum cum legitimo numero verorum^f et bonorum testium adprobare in conspectu episcoporum poterit, tunc canonice diiudicetur. Et si culpabilis inventus fuerit, canonice dampnetur. Si vero eum suprascripto praetextu adprobare ipse accusator minime^g poterit, et hoc canonice definiatur. Ipse ergo sacerdos, si suspiciosus aut incredibilis suo episcopo aut reliquis suis consacerdotibus sive bonis et^h iustis de suo populoⁱ vel de sua plebe hominibus fuerit, ne in crimine aut in praedicta suspicione remaneat, cum tribus aut quinque vel septem bonis ac vicinis sacerdotibus^k exemplo Leonis papae^l, vel eo amplius, si suo episcopo visum fuerit aut necesse propter tumultum populi inesse prospexerit^m, et cum aliis bonis er iustis hominibus se sacramento coram populo super quattuor evangelia datum purgatum ecclesiae reddat. Si quis autern scire desiderat, quales testes ad accusationem sacerdotum recipi debeant, er quicquidⁿ de accusatore^o faciendum sit, pleniter in canonibus repperire poterit.